Wanneer hypotheses worden gemaakt over de mogelijke oorsprong van een bepaald toponiem, komt duidelijk naar voor dat de Germaanse invloed, of het opzoeken ervan, in Frankrijk beperkt bleef en blijft tot het Engels, Duits en Scandinavisch. Ik wil dat verhaal doorprikken en aanduiden dat de taal van Normandië in die tijd samenhing met de buurtalen in het noorden. Van Noord-Nederland tot aan de Loire sprak men eenzelfde taal, variërend van streek tot streek, maar desalniettemin in die tijd, eenzelfde taal. Men kan het 'Saksisch' noemen of misschien ook 'Angels' in bepaalde uithoeken. (Het Angel-Saksisch blijft voorbehouden voor Engeland.) Dat oude Saksisch zie ik dan wel als voorloper van Vlaams of Nederlands. Het Saksisch dat zich vooral ontwikkelde in Noord-Duitsland is daar volgens mij een latere tak van.

De taalgrens in Normandië die er langzaam maar zeker is gekomen, vergt bij het bestuderen van al die toponiemen toch een nieuwe benadering. Wanneer de villa's 'villes' aan het worden zijn, romaniseert meteen ook het eerste element dat bijna altijd Germaans is. Daar kunnen we wellicht data ontdekken van een verschuivende taalgrens en die is op het eerste zicht toch later dan tot nu toe in wetenschappelijke uitgaven wordt aangeduid. Voor het ontdekken van vroege Nederlandstalige woorden lijkt Normandië een schatkamer te kunnen worden!

De Scandinavische invloed blijkt bij het bestuderen van de etymologie in Normandië een veel kleiner impact te hebben dan wordt aangenomen. De uitleg via het Vlaams of Nederlands is veel logischer dan de Scandinavische uitleg, die telkens grotere sprongen moet maken om iets uitgelegd te krijgen. Het Duits lijkt een goede vriend, maar men moet ook de geografische situaties in het oog houden: Duitland ligt verder verwijderd. De contacten met Picardië, Vlaanderen en Nederland waren veel intenser dan met Duitsland (tot de huwelijken toe, zie elders) Bij het vinden van dezelfde wortels moeten de aanpalende streken en (of) de streken met de sterkste contacten voorrang krijgen. De klankverschuiving die de geboorte inluidde van o.a. Nederlands en Duits lijkt mij een veel ingewikkelder verloop te kennen dan ik ergens lezen kan. Bij mij rijst het vermoeden dat die klankverschuiving overal zat, maar dat die uiteindelijk alleen bij het Hoogduits stand heeft gehouden. Dat kan van belang zijn om de oudste Germaanse woorden en teksten, met klankverschuivingen hier en daar, ook bij de Oudnederlandse woordenschat te plaatsen.

 

 

Inleiding: 

 

 

'

  

 

'

' '

'

  

'

'

 

'

' '